สาวๆ หลายคนคงเคยพบเจอกับสภาพแปลกของการพบปะผู้คน ในที่นี้ก็คงเป็นบรรดาหนุ่มๆ ทั้งหลายนั่นล่ะค่ะ ที่หลังจากมีโอกาสพบกับบรรดาหนุ่มหลายคน ซ้ำยังเจอคนที่พอใจเสียอีก แต่กลับต้องเลิกราจากงานนั้นไปโดยไม่มีอะไรติดมือมาเลย อะไรในที่นี้ก็เช่น ความสัมพันธ์ดีๆ ที่สามารถสานต่อได้นั่นเอง
หรือจะเรียกอีกทีว่า ในงานนั้นทำไมไม่มีใครมาสนใจจะจีบเราบ้างเลย ครั้งแรกคงไม่เป็นไร ครั้งที่สองอาจจะเรียกว่าบังเอิญ แต่ถ้าเป็นอย่างนี้หลายครั้งติดต่อกันไปเรื่อยๆ น่าจะพาลต้องสงสัยว่าอันตัวเรานั้นผิดปกติตรงไหนหรือเปล่า อย่าปล่อยให้ต้องสงสัยต่อไปแบบนั้นเลย มาดูตัวเรากันดีกว่าว่ามีอะไรผิดปกติหรือเปล่าค่ะ
ลองสังเกตตัวเองดู ว่าการใช้เสียของเรานั้นน่าฟังหรือไม่ คนที่ได้ยินนั้นอยากฟังต่อไหม เสียงชัดเจน หรือเบาเกินไปจนฟังไม่รู้เรื่อง นอกจากนั้นเรื่องที่เราพูด เราให้ความสำคัญกับคนที่กำลังสนทนาอยู่ด้วยไหม หรือเอาแต่พูดถึงเรื่องของตัวเอง แบบนี้ก็คงไม่มีใครอยากสนทนาด้วยเท่าไรเหมือนกัน
ลองยืนหน้ากระจก หลับตาให้สนิท ทำตัวให้เป็นธรรมชขาติที่สุดเหมือนกับเมื่ออยู่ในสถานที่ที่ต้องพบปะผู้คน จากนั้นลืมตาขึ้นมาดูว่าเราเป็นอย่างไรบ้าง มีลักษณะการยืน การนั่ง สีหน้า เป็นอย่าง่ไร เป็นอย่างที่เรานึกภาพว่าตัวเราเป็นหรือควรเป็นหรือไม่อย่างไร แล้วลองปรับเปลี่ยนดู อาจจะลองถามเพื่อนสนิทว่าเราดูเป็นอย่างไรก็ได้
สมัยนี้ก็เป็นเรื่องง่ายขึ้นมามากเมื่อเราสามารถบันทึกภาพวีดีโอได้ง่ายขึ้น ดังนั้นลองบันทึกภาพวีดีโอตัวเราเองว่าเวลาเราพูด ฟัง หันหน้ามอง สบตาคนที่คุยด้วย เราเป็นอย่างไร ดูเป็นอย่างไร คนที่คุยกับเราเขาน่าจะอยากคุยด้วยไหม หลายคนอาจจะเขินตัวเองในการทำแบบนี้ แต่พอหลายครั้งผ่านไปก็คงรู้สึกเป็นปกติแล้วล่ะค่ะ
หลังจากที่ได้พิจารณา ได้เห็นตัวเอง ในหลายแง่มุมแล้ว คงจะเห็นสิ่งที่เราสามารถปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้นได้ ตรงนี้คงต้องอาศัยความกล้าและความพยายามเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เราเคยเป็นอยู่ แต่ไม่น่าจะยากเพราะเรากำลังเปลี่ยนไปสู่สิ่งที่ดีขึ้นใช่ไหมคะ หากคุณทำได้ และการแก้ไขนั้นถูกต้องจริงๆ หลังจากงานสังคมครั้งต่อไป ก็คงไม่ต้องกลับมามือเปล่าหรอกค่ะ
